گریه امام حسین علیه السلام

گریۀ امام حسین

آمده است که:

حضرت امام حسین علیه السلام بعد از طواف بیت‌الحرام، به سوى مقام حضرت ابراهیم علیه السلام مى‌رفت و نماز مى‌خواند و سپس صورت خود را بر مقام مى‌گذاشت و گریه مى‌کرد و مى‌گفت: «الهى عبیدک ببابک، خویدمک ببابک، سائلک ببابک، مسکینک ببابک» .

یک روز این دعا را زیاد تکرار کرد و رفت. اتفاقاً گذار حضرت به جمعى از مساکین افتاد که مشغول خوردن نان بودند.

حضرت به آنان سلام داد. آنها از امام دعوت کردند که با آنها غذا بخورد. حضرت در جمع آنان نشست و فرمود: اگر این صدقه نبود، با شما مى‌خوردم، سپس فرمود: برخیزید برویم به منزلم. وقتى که رفتند، حضرت به آنان غذا و لباس داد و دستور داد که به آنها قدرى پول بدهند. ^٢